0.1 | f mincha, minchia. |
0.2 | Lat. mentulam (VSES s.v. minchia). |
0.3 | F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue: 1. |
0.4 | Non att. nel corpus. |
0.8 A | Scobar: mincha. Valla: minchia. |
0.8 B | Del Bono: ø. Vinci: minchia. Pasqualino: minchia. Mortillaro: minchia. Biundi: minchia. Traina: minchia. Macaluso Storaci: ø. VS: minchia, mincia, mingia. |
0.8 C | TLIO: minchia. |
0.9 |
Giuseppe Zappalà 13.07.2023. ISSN 2975-111X |
[1] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 176a: mincha v. caczu pipa.
[2] Gl f VallaXVIG (1500-1522) - Voc., pag. 123: minchia, hic priapus -pi et haec mentula -lae et haec penis -nis, a pendendo.
[3] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 176a: mincha pichula veperis, pipula.
[1] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 176a: mincha di iudeu verpa. || Cfr. ScobarXVIDQ (1520) - Voc. trilingue s.v. verpus: «Iudeu ritaglatu oi taiariato / Iudio retaiado».