0.1 | cucumarellu, cucummarellu. |
0.2 | Da cucùmmaru. |
0.4 |
Att. nel corpus solo in ThesaurusXVR - Thesaurus pauperum. Cit. tutte le occorrenze. |
0.5 |
Polir.: cucummarellu salvaggiu 1. |
0.7 | 1 [Bot.] Frutto di una pianta spontanea (Ecballium elaterium) impiegato in medicina per le sue proprietà terapeutiche; lo stesso che cùcummaru salvaggiu. |
0.8 A | Scobar: cucummarellu. Valla: ø. |
0.8 B | Del Bono: ø. Vinci: ø. Pasqualino: cucumareddu. Mortillaro: cucumareddu. Biundi: cucumareddu. Traina: cucumareddu. Macaluso Storaci: ø. VS: ø. || Ma cfr. cucumareḍḍu asininu s.v. asininu. |
0.8 C | TLIO: cocomerello. |
0.9 |
Roberta Romeo 21.03.2023. ISSN 2975-111X |
[1] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 79a: cucumarellu cucumis agrestis.
[2] ThesaurusXVR - Thesaurus pauperum, 166.1, pag. 89.9: A plaga infistulata. Pigla unczi .ij. di pintidactulu, unczi .ij. di cucummarellu salvaiu, chira nova uncza .j., inchensu uncza .j.: bugli tucti quisti cosi insembla in una pingnata nova et quandu sarrannu tucti quisti cosi squaglati, levandi tucti li cosi di lu focu et mictinchi uncza .j. di trimintina et uncza una di oglu rusatu et misca beni insembla et avirà bonu unguentu.
[3] ThesaurusXVR - Thesaurus pauperum, 216.1, pag. 102.18: A caccari li vermi di l’auricha. Pigla lu sucu di lu assenzu oy veru di li frundi di li persiki oy di lu cucumarellu salvaiu et mictilu a la auricha et sanirà: probatum est.