fluriri v.
0.1 fiorisinu, fiuriri, florendu, florisinu, florita, floriti, florixi, fluriria; f yiuriri.
0.2 Lat. tardo florire (DELI2 s.v fiorire).
0.4 Cit. tutte le occorrenze.
0.5

0.8 AScobar: fiuririiuririyuriri.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: sciuriri.
Vinci: ø.
Pasqualino: ciuririsciuririxuriri.
Mortillaro: ciuririsciuriri.
Biundi: ciuriri.
Traina: ciuriri.
Macaluso Storaci: ø.
VS: çiuriri, hiuriri.
0.8 CTLIO: fiorire.
0.9 Alessandra Sciuto 08.06.2023.
ISSN 2975-111X
1 [Detto di una pianta:] fiorire (anche in contesto fig.).

[1] VitiiVirtutiXIVB - Libru di li vitii et di li virtuti, [87], pag. 111.23: lu arburu di vita, ço est Iesu Cristu [[...]] rivirdissi et rimbellissi per sua virtuti tuttu quistu paradisu; per la virtuti di quistu arburu fiorisinu et fructanu li altri arburi...

[2] TransituXVDG - Libru di lu transitu et vita di misser sanctu Iheronimu, CAPITULO 18, pag. 62.18: Adunca veni, dilettu meu, et intramu in lu campu, et vidimu si è florita la vigna.

[3] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 116a: fiuriri oi yiuriri floreo -es.

2 Fig. Crescere e prosperare.

[1] VitiiVirtutiXIVB - Libru di li vitii et di li virtuti, [40], pag. 33.18: Altri sunu comu in spica, li quali beni florisinu et beni fanu a Deu et a lu mundu...

[2] VitiiVirtutiXIVB - Libru di li vitii et di li virtuti, [87], pag. 111.8: Quisti cosi fa la gratia di lu Sanctu Spiritu in lu cori, et fallu tuttu rivirdiri, fiuriri et fructifficari...

[3] TransituXVDG - Libru di lu transitu et vita di misser sanctu Iheronimu, CAPITULO 15, pag. 48.12: Fallachi vita, gravusa, trista, debili et umbratica; vita mendachi, ora florixi et incontinenti sicchi...

2.1 Fig. Accrescere il proprio potere.

[1] ValMaxXIVU - Accursu di Cremona, Valeriu Maximu, ms. A, [VIII, 15, 2], vol. 2, pag. 181.24: E sappia ben Scipio que, dementre que fluriria lu rumanu imperiu et dimentre que Affrica fussi suiecta a li pedi di Ytalia [[...]], que la lur memoria non se puria astutari.

2.2 Fig. Conservare la verginità.

[1] SUrsulaXVC - Antoni di Oliveri, Istoria di S. Ursula, II.10, pag. 96: Et al debitu tempu, poy, a lu mundu natu / (florendu sempri tua virginitati) / infra duy animali et adoratu / da ti; pensandu tanta povertati, / in quantu era Ipsu humiliatu, / non condicenti a ttanta maiestati...