azzottu s.m.
0.1 azotti.
0.2 Catal. assot (VSES s.v. zotta1).
0.4 Att. solo in ValMaxXIVU - Accursu di Cremona, Valeriu Maximu, ms. A.
Cit. tutte le occorrenze.
0.5

0.8 AScobar: ø.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: ø.
Vinci: azzotta.
Pasqualino: azzotta.
Mortillaro: ø.
Biundi: ø.
Traina: ø.
Macaluso Storaci: ø.
VS: azzotta.
0.8 CTLIO: ciotta.
0.9 Rossella Mosti 11.11.2024.
ISSN 2975-111X
1 Colpo inferto con la frusta; lo stesso che zotta1.

[1] ValMaxXIVU - Accursu di Cremona, Valeriu Maximu, ms. A, [I, 5, 4], vol. 1, pag. 33.24: Cun chò sia cosa que in uni joghi populariski unu patri di familia avissi menatu unu servu sou azuttatu di multi azotti fin a sutta la furka per lu circu di li sacerdoti, Jupiter cumandau in sonniu ad unu homu di populu qui dicissi a li consuli que chò qui fu factu a li ioghi di lu cirku non li plaqui... || Cfr. Val. Max., I, 7, 4: «Cum plebeis quidam ludis pater familias per circum Flaminium [[...]] servum suum verberibus mulcatum sub furca ad supplicium egisset».

[2] ValMaxXIVU - Accursu di Cremona, Valeriu Maximu, ms. A, [VI, 8, 2], vol. 2, pag. 91.10: E tuctu zò que issu avia promisu fidilimenti lu attisi con maravilyusa paciencia; ca issu, strazatu di multu azotti et misu a la tayola et arssu con chappi di ferru ardenti, suvertiu tucta la forza di lu libellu guardandu et salvandu a so patruni. || Cfr. Val. Max., VI, 8, 2: «plurimis etenim laceratus verberibus eculeoque inpositus...».