funda s.f.
0.1 yundi; f funda, hyunda.
0.2 Lat. fundam (DEI s.v. funda e fionda).
0.4 Att. unica nel corpus.
0.5

Nota yundi e hyunda, prob. iberismi.
Polir.: funda di guagliara 2.

0.8 AScobar: funda, hyunda, xunda.
Valla: xunda.
0.8 BDel Bono: ø.
Vinci: ø.
Pasqualino: ø.
Mortillaro: ø.
Biundi: ø.
Traina: ø.
Macaluso Storaci: ø.
VS: çiunna1, fionda, fionḍṛa, fiumma, fiunda, frunda, *frundia, frunna2, hiunna.
0.8 CTLIO: fionda.
0.9 Rossella Mosti 22.01.2024.
ISSN 2975-111X
1 [Armi] Arnese usato come arma da lancio; fionda.

[1] ValMaxXIVU - Accursu di Cremona, Valeriu Maximu, ms. A, [II, 2, 9], vol. 1, pag. 79.12: Eciandeu lu interdissi la conversaciuni di li homini et lu usu di li bagni et translatau quilli cumpanni di homini a cavallu, a li quali issu era statu prefectu, levatuli li cavalli, in li ali di quilli qui gitanu cun yundi [[ed.: vundi]]. || Cfr. Val. Max., II, 7, 9: «Interdixit etiam ei convictum hominum usumque balnearum, turmasque equitum, quibus praefuerat, ademptis equis in funditorum alas transcripsit».

[2] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 132b: hyunda funda.

[3] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 119b: funda per tirari funda, fundibulus.

2 [Med.] Locuz. Funda di guagliara: fascia per contenere l'ernia; cinto erniario.

[1] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 132b: hyunda di guaglara bra(c)chale -is.