palataru s.m.
0.1 palataru, palatarus; f palattaru.
0.2 Catal. paladar (Michel 1996: 252, s.v. bbalataru).
0.4 Cit. tutti i testi.
0.5

0.8 AScobar: palattaru.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: palataru.
Vinci: ø.
Pasqualino: palataru.
Mortillaro: balatarupalataru.
Biundi: balatarupalataru.
Traina: balatarupalataru.
Macaluso Storaci: balatarupalataru.
VS: bbalataru1bbalatariu, palaratu, palatariupalatari, palatarupanataru.
0.8 CTLIO: palataru.
0.9 Giuseppe ZappalĂ  31.10.2023.
ISSN 2975-111X
1 [Anat.] Palato.

[1] Gl DeclarusXIVM - Angelo Senisio, Declarus, 198r, pag. 94.32: Palatum ti... quia magnum fit et amplum, vel quia videtur esse palacium oris, illud quod dicimus palatarus, vel quia ibi lingua vagatur, nam a palo as dicitur pro ampliare et vagari.

[2] TransituXVDG - Libru di lu transitu et vita di misser sanctu Iheronimu, CAPITULO 34, pag. 94.8: Adunca firmasi la nostra manu et la lingua non si inpichica a lu palataru, però <chi> certamenti quistu sanctissimu homu è multu grandi et mirabili.

[3] RaxunamentuXVIR - Raxunamentu di l’abbati Moises, 17.3, pag. 101.8: poi pregava Diu chi mandassi a l'occhi mei un pocu di sonnu et a lu miu palataru alcuna cosa d'apetitu...

[4] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 196b: palattaru palatuspalatum.

1.1 [Anat.] [Di un animale].

[1] MascalciaCrSpXIVP - Tratt. di mascalcia, ms. CrSp, volg. Ruffo, Di la maynera di li freni, pag. 574.5: È una altra maynera di frenu lu quali è dictu a capistru; àvi lu morsu plui longu di li altri fini a lu palataru di lu cavallu, e dintru a la bucca spandi in lu morsu multi falci diversi...

[2] MascalciaR1XVF - Tratt. di mascalcia, ms. Ricc., volg. Ruffo e Ierocle, [I.18] Quandu gecta sangu per lu fundamentu .xv<ii>j.-1: Quandu jecta sangu per lu fundamentu, divi essiri sagnatu di lu palataru; et bagnalu cum radichi di affodilli pistati et miscati cum vinu dulchi quantu tri pungni et non sia multu liquidu.

[3] MascalciaR2XVF - Tratt. di mascalcia, ms. Ricc., volg. Ruffo, [XLIV] <lv> <A mali di bucca>-2: Et quandu per quista caxuni la bucca di lu cavallu esti unflata dintru, spicialimenti lu palataru, intandu unfla ki a grandi pena poti maniari nì tiniri in bucca; e kista infirmitati si dichi vulgaramenti mali di bucca.

[4] MascalciaMXVDC - Tratt. di mascalcia, ms. Marc., volg. Ruffo, [III.]-46: Et è un'autra forma di frenu ki si chama a ccaraldo et à lu morsu più forti et longu ki l'autri, va fi<n>a a lu palataru di lu cavallu et a lu frenu si mettinu falli di tinirilu, lu quali è più attu e più forti ki l'autri.