burellu s.m./agg.
0.1 burelli, burellu.
0.2 Sul fr. ant. burel (LEI s.v. burra/*būra [VIII, 228]).
0.4 Cit. tutte le occorrenze.
0.5

0.8 AScobar: burellu.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: ø.
Vinci: ø.
Pasqualino: ø.
Mortillaro: ø.
Biundi: ø.
Traina: burreddu.
Macaluso Storaci: ø.
VS: bburreddu3.
0.8 CTLIO: burello.
0.9 Sara Ravani 04.04.2023.
ISSN 2975-111X
1 [Tess.] Sorta di panno grossolano di colore grigio; bigello.

[1] Bresc/2014 (465) - 1453 Inventario, pag. 1345.4: Item unu gunellu di burellu usatu.

2 Agg. [Detto di un tessuto:] del colore del bigello, grigio.

[1] Bresc/2014 (447) - 1452 Inventario, pag. 1289.16: Item certi ritagli di fustaynu blanki et burelli.

[2] Bresc/2014 (463) - 1453 Inventario, pag. 1333.23: Item gippuni un altru di sita damaskinu burellu usitatu.

[3] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 52a: burellu pannu ravus pannus.