0.1 | distinperatu, distinpiratu. |
0.2 | V. distimpirari. |
0.4 |
Att. solo in MascalciaR1XVF - Tratt. di mascalcia, ms. Ricc., volg. Ruffo e Ierocle. Cit. tutte le occorrenze. |
0.5 |
|
0.7 | 1 [Vet.] [Masc.] Affetto da dissenteria (detto del cavallo). |
0.8 A | Scobar: ø. Valla: ø. |
0.8 B | Del Bono: ø. Vinci: ø. Pasqualino: ø. Mortillaro: distimpiratu. Biundi: ø. Traina: ø. Macaluso Storaci: ø. VS: ø. |
0.8 C | TLIO: distemperato. |
0.9 |
Salvatore Arcidiacono 31.03.2023. ISSN 2975-111X |
[1] MascalciaR1XVF - Tratt. di mascalcia, ms. Ricc., volg. Ruffo e Ierocle, [I.17] Lu cavallu distinpiratu oy disintoria <.xvij.>: Lu cavallu distinpiratu oy disintoria <.xvij.>.
[2] MascalciaR1XVF - Tratt. di mascalcia, ms. Ricc., volg. Ruffo e Ierocle, [I.17] Lu cavallu distinpiratu oy disintoria <.xvij.>-1: Lu cavallu distinperatu oy a disinteria pervenutu, si esti vitranu, si cura in kistu modu: 2. /c. 16r/ cochi la scorcha di lu granatu in lu achitu et aqua, <fala> in forma di pigloli di la galla pistata cum achitu misitata, dàli kissi pigloli et di la predicta aiqua di li granati et dàli frumentu stringunli stricatu cum li manu.