abbiviramentu s.m.
0.1 f abiviramentu.
0.2 Da abbivirari.
0.4 Non att. nel corpus.
0.5

0.8 AScobar: abiviramentu.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: abbiviramentu.
Vinci: ø.
Pasqualino: abbiviramentu.
Mortillaro: abbiviramentu.
Biundi: ø.
Traina: abbiviramentu.
Macaluso Storaci: ø.
VS: ø.
0.8 CTLIO: ø.
0.9 Alessandra Sciuto 02.05.2025.
ISSN 2975-111X
1 Irrigazione del terreno.

[1] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 2b: abiviramentu adaquatio.