fruttari v.
0.1 fructanu, fructari, fructassi, fructatu, frutanti.
0.2 Da fruttu.
0.4
0.5

0.8 AScobar: ø.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: fruttari.
Vinci: ø.
Pasqualino: fruttari.
Mortillaro: fruttari.
Biundi: fruttari.
Traina: fruttari.
Macaluso Storaci: ø.
VS: fruttari.
0.8 CTLIO: fruttare.
0.9 Alessandra Sciuto 23.07.2024.
ISSN 2975-111X
1 [Detto di piante da frutto:] produrre frutti (in contesto fig.); fruttare.

[1] VitiiVirtutiXIVB - Libru di li vitii et di li virtuti, [87], pag. 111.23: Quistu arburu rivirdissi et rimbellissi per sua virtuti tuttu quistu paradisu; per la virtuti di quistu arburu fiorisinu et fructanu li altri arburi...

1.1 [Detto della terra]: produrre raccolti abbondanti.

[1] EneasXIVF - Angilu di Capua, Istoria di Eneas, ms. A, [TERZU LIBRU], pag. 50.21: Et usavanu [[scil. li iuvini]] novi matrimoni; poy appressu accuminzaru a llavurari li campi et a zappari la terra cridendu ki fructassi, azò ki putissiru cachari la suza fami.

[2] CaternuXIVR - Angelo Senisio, Caternu, CaternuXIVR - Angelo Senisio, Caternu, pag. 109.11: Et cunchedili lu dictu ser Iohanni, di poi ki avi fructatu, di darili ad paxiri li soi vaki in la terra di Fallamonaca di li pecuri.

[3] EneasXVS - Angilu di Capua, Istoria di Eneas, ms. B, 3.25: Usavano [[scil. li iuveni]] novi matrimonij; poi appresso incomenczaro a lavorari li campi et a czappari la terra, cridendo chi fructassi, adczò che potessero cachari la sucza fame.

[In contesto fig.:] prosperare.

[4] VitiiVirtutiXIVB - Libru di li vitii et di li virtuti, [87], pag. 111.2: Quisti renditi sunu li virtuti ki lu Sanctu Spiritu arrosa di la sua gratia; lu Figlu di Deu, ki est veru suli, li fa crisciri in altu et fructari.