brogna s.f.
0.1 brogna, brongni.
0.2 Lat. volg. *eborneam (bucinam) (VSEGS s.v. bbrogna).
0.4 Cit. tutte le occorrenze.
0.5

0.8 AScobar: brogna.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: brogna.
Vinci: brogna.
Pasqualino: brogna.
Mortillaro: brogna.
Biundi: brogna.
Traina: brogna.
Macaluso Storaci: brogna.
VS: bbrogna, bbulogna2, rogna1, ruogna.
0.8 CTLIO: borgna.
0.9 Salvatore Cammisuli 27.04.2024.
ISSN 2975-111X
1 Conchiglia.

[1] Bresc/2014 (333) - 1436 Inventario, pag. 927.16: Bona in sala magna: [...] Item lingua una de porchi ad brocca. Item brogna una. Item achia una guarnita. ||  Diversamente, Bresc interpreta l'es. come [1.1].

[2] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 49b: brogna concha...

1.1 [Mus.] [Usata come strumento a fiato per chiamare a raccolta].

[1] QuaedProfXIVC - Quaedam profetia, 18, pag. 24: La genti grida: 'morinu! a l'armi!' cun fururi, / campani a martellu sonanu, di brongni è grandi rimuri...