zagaya s.f.
0.1 zagaya.
0.2 Spagn. azagaya, dall'ar. az-zaġāya (Nocentini s.v. zagaglia).
0.4 Att. unica.
0.5

0.8 AScobar: ø.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: zagaghia.
Vinci: zagagghia.
Pasqualino: zagaghiazagagghia.
Mortillaro: zagagghia.
Biundi: ø.
Traina: zagagghia.
Macaluso Storaci: ø.
VS: żżagagghja, żżagaglia*.
0.8 CTLIO: zagaglia.
0.9 Giuseppe Zappalà 05.01.2024.
ISSN 2975-111X
1 [Armi] Arma da getto simile a una lancia; zagaglia.

[1] ValMaxXIVU - Accursu di Cremona, Valeriu Maximu, ms. A, [III, 2, 23], vol. 1, pag. 111.32: A la perfin da poy que lu curruzzu e la virgugna constrinsi li barbari di assaiari ogni via con que issi ti putissiru aucidiri, firutu di una zagaya a lu pitinali e skachàtati la bucca di colpu di petra...