0.1 | cuglunara. |
0.2 | Da cugliuni. |
0.4 | Att. unica. |
0.5 |
|
0.7 | 1 [Anat.] Sacco cutaneo contenente i testicoli (nell'unico es., del cavallo); scroto. |
0.8 A | Scobar: ø. Valla: ø. |
0.8 B | Del Bono: ø. Vinci: ø. Pasqualino: ø. Mortillaro: ø. Biundi: ø. Traina: ø. Macaluso Storaci: ø. VS: ø. |
0.8 C | TLIO: ø. |
0.9 |
Giuseppe ZappalĂ 22.08.2023. ISSN 2975-111X |
[1] MascalciaMXVDC - Tratt. di mascalcia, ms. Marc., volg. Ruffo, [VI. Rubrica]-2: Accidentali infermitati è ki naxinu a li cavalli ki ànu nomu vermi, ki si incumenza a lu pettu oi a li coxi di lu cavallu, apressu a la cuglunara et poi dixindi a li gambi e ffali inxari et pertusa la pelli in multi parti. || Cfr. Ruffo, De med. equor., I. De Verme: «Accidentalis igitur infirmitas est, quae dicitur vermis vulgariter, incipiens in equi pectore, vel inter coxas circa testiculos, deinde ad crura descendens, eisdem inflationes adducens, crura universaliter crebris ulceribus perforando...».