infruttuusu agg.
0.1 infructuosi, infructuusa, infruttuosu.
0.2 Lat. infructuosum (DELI2 s.v. infruttuoso).
0.4 Cit. tutte le occorrenze.
0.5

0.8 AScobar: ø.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: infruttuusu.
Vinci: ø.
Pasqualino: infruttuusu.
Mortillaro: infruttuusu.
Biundi: ø.
Traina: infruttuusu.
Macaluso Storaci: ø.
VS: ø.
0.8 CTLIO: infruttuoso.
0.9 Alessandra Sciuto 30.08.2024.
ISSN 2975-111X
1 Che si rivela inutile al raggiungimento di un fine (fig., in senso morale e spirituale); infruttuoso.

[1] RenovaminiXVL - Ordini di la confessioni «Renovamini», [44], pag. 116.14: Considera ancora comu à spisu lu tempu, et si è statu occiusu non fachendu alcunu beni, o veru si illu si à dilectatu im parlamenti dissoluti et infructuosi.

[2] MeditacioniXVGQ - Meditacioni di la vita di Christu, [31], pag. 129.1: Non esti infructuusa dananti di Deu la nostra oracioni, quandu si spandi cum affectu di caritati dilectanduni in Deu et tinendu lu meglu zo ki ipsu fa, dichendu lu Psalmista: Delectare in Domino et dabit tibi peticiones cordis tui.

[3] TransituXVDG - Libru di lu transitu et vita di misser sanctu Iheronimu, CAPITULO 9, pag. 22.17: Comu conforta li isfrenati peccaturi a ppenitencia, mostranduli chi li converrà rendiri raxuni et patiri pena, et non sulamenti di li grandi iniquitati, ma eciandeu di ogni vanu et infruttuosu pinseri...