lagnusu agg.
0.1 lagnusu.
0.2 Etimo incerto: forse incrocio tra il tipo lagnoso 'lamentoso', dal lat. laniare, e quello laniere 'vile, codardo', dal lat. lanarium (VSES s.v. lagnusu, a cui si rimanda anche per la discussione etimologica).
0.4 Cit. tutte le occorrenze.
0.5

0.8 AScobar: lagnusu.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: lagnusu.
Vinci: lagnusu.
Pasqualino: lagnusu.
Mortillaro: lagnusu.
Biundi: lagnusu.
Traina: lagnusu.
Macaluso Storaci: lagnusu.
VS: lagnusu1.
0.8 CTLIO: lagnoso.
0.9 Mario Pagano 17.10.2024.
ISSN 2975-111X
1 Pigro.

[1] VitiiVirtutiXIVB - Libru di li vitii et di li virtuti, [67], pag. 79.8: et multi fiati mormuranu tali persuni oi in obedientia oi perçò ki chi sunu imposti troppu grandi comandamenti, oi in accidia perçò ki l'omu est troppu lagnusu et negligenti, oi per impacientia perçò ki l'omu non fa tuttu a sua voluntati, oi di invidia, oi di fellonia...

[2] RegulaBenXVIB - Regula di santu Benedittu abbati, CAP. 48, pag. 99.8: La dominica tutti hayanu a vacari a la lettioni, ecettu quilli chi sunu deputati a varii officii. E si a casu fussi alcunu frati cussì negligenti e lagnusu, chi non volissi, oi non potissi contemplari oi leyiri, siali ingiunta qualchi operationi chi faza, azò chi non sia occiusu.