VSM - Vocabolario del Siciliano Medievale
http://artesia.unict.it/vsm
minchiutu s.m./agg.
0.1 | f minchutu. | ||||||||||||
0.2 | Da minchia. | ||||||||||||
0.3 | F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue: 1. | ||||||||||||
0.4 | Non att. nel corpus. | ||||||||||||
0.5 | |||||||||||||
0.7 | 1 Chi è dotato di un pene più grande del normale. Anche agg. | ||||||||||||
0.8 A | Scobar: minchutu. Valla: ø. | ||||||||||||
0.8 B | Del Bono: ø. Vinci: ø. Pasqualino: ø. Mortillaro: ø. Biundi: ø. Traina: ø. Macaluso Storaci: ø. VS: ø. | ||||||||||||
0.8 C | TLIO: ø. | ||||||||||||
0.9 |
Giuseppe ZappalĂ 13.07.2023. ISSN 2975-111X |
[1] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 176a: minchutu monobelus -i, onus -i, mentulatus -a -um, mutoniatus -a -um. || Cfr. ScobarXVIDQ (1520) - Voc. trilingue s.v. mentulatus: «Quillo che teni gran mentula / Bien armado del».