VSM - Vocabolario del Siciliano Medievale
http://artesia.unict.it/vsm
labbrutu agg.
0.1 | labrutu; f labruta. | ||||||||||||
0.2 | Da labbru. | ||||||||||||
0.3 | DeclarusXIVM - Angelo Senisio, Declarus, 5v: 1. | ||||||||||||
0.4 | Att. nel corpus solo in DeclarusXIVM - Angelo Senisio, Declarus. | ||||||||||||
0.5 | |||||||||||||
0.7 | 1 Che ha grosse labbra. 1.1 A forma di labbro; curvo. | ||||||||||||
0.8 A | Scobar: labrutu, labruta. Valla: ø. | ||||||||||||
0.8 B | Del Bono: labbrutu. Vinci: ø. Pasqualino: labbrutu. Mortillaro: labbrutu. Biundi: labbrutu. Traina: labbrutu. Macaluso Storaci: labbrutu. VS: labbrutu, laibbutu. | ||||||||||||
0.8 C | TLIO: labbruto. | ||||||||||||
0.9 |
Giuseppe ZappalĂ 07.04.2023. ISSN 2975-111X |
[1] Gl DeclarusXIVM - Angelo Senisio, Declarus, 5v, pag. 79,8: Achilles... homo habens grossa labia; unde Achilleus ellea um, idest idem, vel quod vulgariter <dicitur> labrutu.
[2] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 156b: labruta homu labeo, chilo.
[1] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 156b: labruta cosa labrosus.