VSM - Vocabolario del Siciliano Medievale

http://artesia.unict.it/vsm


[ Visualizzazione standard - Elenco voci - Copia voce ]

albu agg.

0.1 albo; f albi.
0.2 Lat. album (LEI s.v. albus).
0.3 f SOnofrioXIVP - S. Onofrio, Vita: 1.
0.4 Att. unica nel corpus.
0.5 Polir.: zinzìparu albu 1.1.
0.6 TSVincenciuXVP - S. Vincenciu di Valencia, Miraculi: Munti Albu.
0.7 1 Di colore bianco; albo. 1.1 [Bot.] Locuz. Zinzìparu albu: zenzero decorticato.
0.8 AScobar: ø.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: ø.
Vinci: ø.
Pasqualino: ø.
Mortillaro: ø.
Biundi: ø.
Traina: ø.
Macaluso Storaci: ø.
VS: ø.
0.8 CTLIO: albo1.
0.9 Salvatore Cammisuli 04.04.2024.
ISSN 2975-111X

1 Di colore bianco; albo.

[1] f SOnofrioXIVP - S. Onofrio, Vita, pag. 75.19: vidimu chinqui pani misi dananti di nui plui albi ca la nivi et frischi sicomu quilla ura fussiru stati cocti.


1.1 [Bot.] Locuz. Zinzìparu albu: zenzero decorticato.

[1] ThesaurusXVR - Thesaurus pauperum, 152.1, pag. 79.8: Ad infirmitati ki si chama chersi. Pigla pipi, czinziparu albo, russu di ova, radicata di giglio, sapuni † girato et barabo † et miscali insembla et mectindi a la infirmitati.