VSM - Vocabolario del Siciliano Medievale
http://artesia.unict.it/vsm
buttaru s.m.
0.1 | buctaru. | ||||||||||||
0.2 | Da butti. | ||||||||||||
0.3 | Giuffrida/1971 - XV Lu quartieri di lu Cassaru: 1. | ||||||||||||
0.4 | Att. unica nel corpus. | ||||||||||||
0.5 | |||||||||||||
0.7 | 1 [Mest.] Chi fabbrica o ripara botti (anche come appellativo); bottaio. | ||||||||||||
0.8 A | Scobar: buctaru, buttaru, vutaru. Valla: ø. | ||||||||||||
0.8 B | Del Bono: buttaru, vuttaru. Vinci: buttaru. Pasqualino: buttaru, vuttaru. Mortillaro: buttaru, vuttaru. Biundi: buttaru, vuttaru. Traina: buttaru, vuttaru. Macaluso Storaci: buttaru, vuttaru. VS: bbuttaru, uttaru, vuttari2, vuttaru. | ||||||||||||
0.8 C | TLIO: bottaio. | ||||||||||||
0.9 |
Rossella Mosti 26.11.2023. ISSN 2975-111X |
[1] Giuffrida/1971 - XV Lu quartieri di lu Cassaru, APPENDICE II-Luquarteri di lu Cassuru, pag. 466.15: Mastru Augustinu buctaru t. III.
[2] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 50b: buctaru mastru doliarius, cupparius.