VSM - Vocabolario del Siciliano Medievale
http://artesia.unict.it/vsm
cannizzaru s.m.
0.1 | cannizaru. | ||||||||||||
0.2 | Da cannizzu. | ||||||||||||
0.3 | Rinaldi/2005 (144) - 1381-1382 Censi e affitti: 1. | ||||||||||||
0.4 | |||||||||||||
0.5 | |||||||||||||
0.7 | 1 [Mest.] [Come appellativo:] chi produce e vende cannicci. | ||||||||||||
0.8 A | Scobar: ø. Valla: ø. | ||||||||||||
0.8 B | Del Bono: cannizzaru. Vinci: ø. Pasqualino: cannizzaru. Mortillaro: cannizzaru. Biundi: cannizzaru. Traina: cannizzaru. Macaluso Storaci: ø. VS: cannizzaru. | ||||||||||||
0.8 C | TLIO: cannicciaio. | ||||||||||||
0.9 |
Rossella Mosti 20.01.2022. ISSN 2975-111X |
[1] Rinaldi/2005 (144) - 1381-1382 Censi e affitti, pag. 302.4: Andria cannizaru per una casa sita in contrata Malicognati unc. j tr. vij gr. x.