VSM - Vocabolario del Siciliano Medievale

http://artesia.unict.it/vsm


[ Visualizzazione standard - Elenco voci - Copia voce ]

spataru s.m.

0.1 spataru.
0.2 Da spata.
0.3 Dialagu1315c.- Iohanni Campulu, Libru de lu Dialagu de sanctu Gregoriu: 1.
0.4 Att. solo in Dialagu1315c.- Iohanni Campulu, Libru de lu Dialagu de sanctu Gregoriu.
0.5
0.6 ACaternuXIVR - Angelo Senisio, Caternu: mastru Nicola Spataru; mastru Niculau Spataru.
0.7 1 [Mest.] Chi fabbrica o vende spade e gen. armi bianche; spadaio.
0.8 AScobar: ø.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: spataru.
Vinci: ø.
Pasqualino: spataru.
Mortillaro: spataru.
Biundi: spataru.
Traina: spataru.
Macaluso Storaci: ø.
VS: spataru.
0.8 CTLIO: spadaio.
0.9 Rossella Mosti 17.02.2024.
ISSN 2975-111X

1 [Mest.] Chi fabbrica o vende spade e gen. armi bianche; spadaio.

[1] Dialagu1315c.- Iohanni Campulu, Libru de lu Dialagu de sanctu Gregoriu, QUARTU LIBRU, pag. 151.22: In killa casa midemi de killu Narsu sì nchi era unu spataru, lu qualj era de unu paysi ki si chama Bulgaria e d'estraniu linguaiu; kistu spataru fu minatu a killu buaru, a vidiri si era viru zo ki illu dichìa - zo è ki illu avia richiputu gratia da Deu de parlari tucti li li[n]guagi -: vinendu stu spataru, e parlandu jn sua li[n]gua bulgara a killu buaru [natu e nutricatu] in Ytalia, lu buaro li rispundia comu si fussi statu natu e nutricatu jn lu paysi.